Ait

Herkesin bir hikayesi  vardır. Kimin ne hikayesi var kimseyi ilgilendirmez bazen sadece yazmak istiyor insan iyi yazdığından bu işi iyi yaptığından değil sadece yazmak istediğinden dolayı. Oysa ne hayaller vardı. İki kişinin başrol Dünya’nın figüran olduğu hayaller. Çok şey istenmemiş, sadece iki kişi üzerine kurulmuş hayaller, sonrasını uydururuz olması gerek olsun evimizde zamanla olur denilmiş her şeyimiz. Öncesinde bir anlaşma yapalım her şey senin istediğin gibi  tek oda benim istediğim gibi olsun. Evin en büyük odası benim, duvarları boydan boya kitaplık, içleri kitap dolu olsun. Bir köşesinde çalışma masası olsun ve sadece bir kişinin uzana bileceği bir koltuk, ben kitaplıktan en güzel kitabı alıp sana okurken dizime yat diye tek kişilik olsun o koltuk. En güzel aşk şiirlerini, elim saçında kulağım yağmur sesiyle doldurarak okumak içindi o koltuk. Sen üşürsün diye üzerinde battaniye, için ısınsın diye şiirlerimiz olacaktı. Neler neler vardı daha hayallerimde hiç birini anlatamadım sana. Ben hep ona aittim, onun kime ait olduğu belli değil.  Seven, sevdiğine yetemeyince sevgisiyle araya insanlar, yalanlar, sorgular giriyor. Kitaplar, ya kitaplarda olmasaydı? kitaplara anlatmak gerekiyor kitaplar dilsiz sırdaşlar bir benlik bulunuyor içinde. Sarılmak için, sevmek için, öldürmek için her şey için kitap yeterli kalıyor. Binlerce kitap, bir sen oluyorsun, içini döküp sana anlattıklarına kulak vermek için. Kitaplara sarılmak gerek…

 

Hikaye yarım olunca, hayallerde yarım kalıyor yada hayaller yarım olduğu için hikaye yarım. Gerçek, yalan, hikaye, anı, yaşanmış, yaşanacak olan